Dag 1: Van Brussel naar Seattle: vliegen met jonge kinderen (23 juni 2013)

Titelfoto: Oma, opa, tante Annick en meter Gertjie komen ons uitwuiven. 

Zondagochtend 6u. Een mooi uur om met jonge kinderen naar het Westen van Amerika te vertrekken. De opa en de meter van Casper zijn opgetrommeld om ons thuis te komen afhalen. Zij zijn onze persoonlijke taxi naar de luchthaven van Zaventem. Op tijd zijn is, zoals steeds, de boodschap en rond 8u30 staan we in de vertrekhal. Dit blijkt deze keer niets te vroeg, want er staat een wachtrij van een uur voor de douane.

Ons huisje is in veilige handen. De buren zijn op de hoogte dat we voor langere tijd weg zijn en komen zelfs ons gras afmaaien. Ook voor de post wordt gezorgd. Super toch! De politie komt geregeld patrouilleren. Ons alarm staat aan. De poes kan genieten van 6 weken kattenpension. De kamerplanten worden bij oma en meter Gertjie gedropt. Ergens zorgt een klein raampje voor de nodige verluchting. In die 6 weken zal er niemand in ons huisje komen. Dat is toch de bedoeling.

Ik heb ook de tijd genomen om onze valiezen te maken. Een week voor ons vertrek heb ik een lijstje bijgehouden om alles waar ik aan denk te noteren. De hoeveelheid kleren wordt beperkt, wassen doen we onderweg. Ook mijn mooiste kleren en juwelen laat ik thuis. We zijn ooit bestolen in Montreal en laten we zeggen dat ik mijn lesje geleerd heb. In mijn medicijnenkoffertje mogen o.a. de koortsthermometer, nurofen, steriele kompressen die niet in de wond blijven kleven en flamigel zeker niet ontbreken. Mijn actie resulteert in 2 grote valiezen van 23 kg, 3 kleine valiezen en een laptoptas. We besluiten om de buggy thuis te laten. De rugdrager (Ergo Baby Carrier) die ons al gouden diensten bewezen heeft, is gewoon veel praktischer.

Om 11u kijkt onze oudste vol verwachting uit het vliegtuigraampje. Vliegen is voor een 5 jarige natuurlijk dolle pret. Casper zit naast papa. Naar buiten kijken wordt afgewisseld met een hapje eten  en genieten van filmpjes kijken. De reis is opgedeeld in 2 vluchten. Dit breekt de lange vlucht en is zeker voor de kinderen interessant. Tijdens de eerste vlucht laat Finley duidelijk merken dat hij een peuter is van 2 jaar. Het televisiescherm heeft nog niet zijn interesse en een uurtje krijsen maakt van hem geen sympathieke passagier. Zijn knuffels kunnen hem geen troost bieden. Maar in de volgende vlucht vind ik de oplossing. Animeren hoort er sowieso bij als mama of papa en ik neem de tijd om verhaaltjes te lezen en spelletjes te spelen. Een lege plastic fles op het hoofd en hups daar gaat de fles en weer opnieuw fles op het hoofd… simpel maar doeltreffend plezier. Als het slaaptijd is, ga ik met Finley in mijn armen helemaal achteraan in het vliegtuig staan (aan de toiletten). Het monotone gezoem van het vliegtuig en het lekker wiegen in mijn armen, blijken een schitterende manier om Finley in slaap te krijgen. En jawel, deze vlucht verloopt naar wens.

Rond 18u lokale tijd komen we aan. Eerst nog een probleempje met de huurwagen oplossen en een uur later zijn we bij onze vrienden in Seattle. Het tijdsverschil is 9 uren terug in de tijd. Nog een boterhammetje eten en tegen 20u liggen de kinderen in bed. Ideaal, de jetlag wordt meteen overwonnen. Ook wij gaan op een normaal uur slapen. Morgen wordt het een dagje relaxen in Seattle.

TIPS:

-Boek ten laatste in januari je vlucht naar USA of Canada voor een zomervakantie. Reken niet op last-minute tickets naar Noord-Amerika. De vliegtuigen zitten ‘efficiënt volgeboekt’ en tickets worden, wanneer het hoogseizoen nadert, alleen maar duurder ipv goedkoper.

-Hou steeds rekening met het toegestane gewicht per koffer. Kijk dit na bij je luchtvaartmaatschappij. Ga je boven het aantal kilo’s, dan moet je hiervoor betalen.

-Tot de leeftijd van 2 jaar kan je voor je baby of peuter via verschillende maatschappijen goedkopere tot gratis vliegtuigtickets krijgen. Hou er dan wel rekening mee dat je baby of peuter mee op jouw stoel zit. Soms zijn er speciale slaapkribben ter beschikking. Zelf hebben wij nooit het geluk gehad onze kindjes daarin te laten slapen.

-Denk eraan, voor je baby, peuter ben jij als mama of papa de persoonlijke animator voor de hele vliegtuigreis. Als zij plezier hebben, maakt dit de reis een stuk gemakkelijker voor jou en je medepassagiers. Want laten we eerlijk zijn, een vliegtuigreis met een peuter in volle identiteitscrisis is geen lachtertje. Maar een rustige vlucht is zeker mogelijk!