Dag 39: Rocky Mountain National Park (31 juli 2013)

Titelfoto: Beaver Meadows Visitor Center. 

Rocky Mountain National Park heeft een prachtig uitgebouwd pendelbusjesnetwerk waar je gratis gebuik van kan maken. Dit is vooral zeer handig als je overvolle parkings wil vermijden. Zo is de ‘Bear Lake Route Corridor’ een zeer populaire bestemming. Bear Lake brengt een netwerk van wandelpaden samen die schilderachtige bergmeertjes, watervallen en bergtoppen met elkaar verbindt (http://www.nps.gov/romo/planyourvisit/hikes.htm). Vandaag staat het Beaver Meadows Visitor Center en een uitstap naar Bear Lake op ons programma. Maar wij gebruiken ons eigen vervoermiddel, de auto.

Het is al wat later als we eindelijk ons huisje verlaten. Finley stelt het nog steeds goed. In het Beaver Meadows Visitor Center (zie titelfoto) bekijken we het parkfilmpje. Dat proberen we toch altijd mee te pikken en is ook voor Casper (5 jaar) en Finley (2 jaar) een leuke manier om iets meer over het park te leren. Het visitor center zelf komt een beetje kaal over. We zijn blij dat Casper zijn junior ranger badge behaald heeft in het Alpine Visitor Center. Daar was de setting echt wel spectaculairder. Finley blijft tijdens het filmpje nog niet braaf op zijn stoel zitten. Hij zoekt een trapje en loopt wat rond, totdat mama nog eens een actie mag ondernemen om hem een propere pamper aan te trekken. Na het filmpje zijn we op tijd om tegen 10u30 een rangerbabbel bij te wonen over bevers, ‘Amazing Beavers’ (zie video: http://vanessa.reislogger.nl/video/beaver-meadows-visitor.8983). Het is knap hoe deze diertjes aangepast zijn aan hun omgeving, met tanden die altijd blijven groeien, een extra ooglid waardoor ze ook onder water kunnen zien, 15 minuten lang de adem inhouden onder water,… De ranger heeft een beverhuid, -gebit en andere attributen bij zich. Leuk voor de kinderen om eens aan te voelen. Een bever hebben we op deze reis nog niet in het echt kunnen zien. Dus besluiten we om ernaar op zoek te gaan. Een wandeling in de omgeving van Hollowell Park zou ons een goede kans geven. Allen daarheen ;>) maar eerst terug naar ons vakantiehuisje voor een Finley namiddagdut.

Als Finley aan het slapen is, ontdekt Casper de boomhut die achter ons huisje staat. Dat is natuurlijk ‘fun’ en de uurtjes vliegen voorbij. Tegen 16u zijn we op weg naar Hollowell Park. Onderweg zien we een coyote op zijn dooie gemak de baan oversteken. Dit is de tweede keer dat we dit dier bewonderen op al onze Noord-Amerika reizen. Wanneer we aan het startpunt van Hollowell Park aankomen, wil het weer niet fantastisch meewerken. De Mill Creek Basin Trail leidt naar een actieve beverdam en onderkomen. Je mag wel de afslag links na 91 m (300 voet) niet missen. Ooit stond er hier een hoeve. Je moet zoeken naar een zwarte uitstekende pijp van 0,3 m (1 voet) boven de grond. Vanaf deze pijp volg je het pad naast Mill Creek en zo kom je uit bij de belangrijkste bevervijver. Deze is zeer herkenbaar, gegeven dat de beverdam 1,8 m (6 voet) hoog is. Dit kan waarschijnlijk een leuke zoektocht opleveren met de kinderen, maar we hebben ons tijdstip niet goed gekozen. Zonsondergang en –opgang zijn de beste momenten om kennis te maken met deze verlegen beestjes en de regen is sowieso spelbreker. We laten de wandeling voor een andere keer…

Even later zijn we alweer op weg, deze keer naar Bear Lake. Op 2880 meter hoogte is het één van de hoogstgelegen meren die je met de auto kan bereiken. Toch kan je ook kiezen voor het pendelbusjesnetwerk. Dit voorkomt dat je geen plaats zou vinden met je eigen wagen op deze gigantische parking. Het is inderdaad duidelijk dat dit een populaire bestemming is. We zien ook mensen bepakt vertrekken voor een echte ‘backcountry hike’. Maar hier blijkt iets niet te kloppen. De rangers die aan het piepkleine hutje staan, vragen naar hun vergunning. En neen, daar beschikken ze niet over, dus moeten ze terugkeren. Ze hebben geluk dat ze geen boete krijgen. Zo zie je maar, de regels zijn er niet zomaar en worden waar mogelijk opgevolgd. Het is even gestopt met regenen en dus wandelen we zo snel mogelijk naar het uitzichtspunt voor dit meertje. Een mooie vlakke wandeling van 1,600 km (1 mijl) brengt je rondom het meer, maar helaas, de regen slaat weer toe. Een netwerk van paden leidt naar andere meertjes met dromerige namen als Nymph Lake, Dream Lake, Emerald Lake en Lake Haiyaha. Wij keren snel terug naar de wagen. Sprague Lake trekt nog even onze aandacht. Het blijft echter bij een korte stop. Tegen 17u30 zijn we terug aan ons vakantiehuisje en ronden we de dag af met een lekker potje koken.

TIPS:

-Op de website van de Rocky Mountain National Park vind je een overzicht met kaarten van wandelingen, waaronder ‘Bear Lake Summer Trails’, http://www.yourtripto-go.com/topdests/USA/USANatPark/RockyMountain. Check de 'Maps' section.

-Voor een route van de pendelbusjes kan je hier een kijkje nemen: http://www.nps.gov/romo/planyourvisit/shuttle_bus_route.htm