Dag 3: Seattle: Mt. Baker-Snoqualmie National Forest ipv Mount Saint Helens (25 juni 2013)

22 augustus 2013 - Seattle, Washington, Verenigde Staten

Titelfoto: Lake 22

Titelfoto: Papa en Casper op weg naar Lake 22. 

Een avondje planning leert ons dat de weersverwachting voor Mount Saint Helens 90% kans biedt op regen, dit gecombineerd met een te lange rit, doet ons zoeken naar een alternatief. Vancouver zit er deze keer helaas niet in. Te ver voor de kinderen en de grenscontrole neemt tijd in beslag.

Ons oog valt, dankzij Bernard, op de Mountain Loop Highway scenic Byway. De aangekochte SIM-kaart van T-Mobile komt nu van pas. De mapapplicatie op onze tablet brengt ons zonder problemen naar deze Byway. Op een gegeven ogenblik hebben we wel geen mobiele internetconnectie meer, maar zonder problemen vinden we het startpunt van onze eerste wandeling: Lake 22 (in totaal 9 km). Wat een fantastische wandeling is dit. 450 m stijgen op 4,5 km maken het voor onze 5-jarige zoon Casper wel een uitdaging. Hij doet dit schitterend, zonder één keer te zeggen dat hij moe is. Finley is af en toe

Lake 22Lake 22Lake 22

humeurig, maar dat is iets wat nu eenmaal bij zijn ‘peuterschap’ hoort. Afwisselend gebruikt hij zijn kleine beentjes of kijkt hij vol interesse mee vanaf mijn rug. 

Langs de route zijn er vele prachtige watervalletjes.

Lake 22Lake 22Lake 22

Het is ook een zeer afwisselend pad met ‘keiige’ gedeelten. Voor een kleuter super spannend en dus super leuk. Beetje nat pad. Seattle krijgt nl. veel regen. Dit is zichtbaar aan de regenwoudachtige look van de bomen... veel mos.

                 Lake 22         Lake 22

Op het einde van de wandeling worden we beloond met de nabijheid van een idyllisch meertje, nog omgeven door sneeuw en de eerste bloemetjes.

Iedereen geniet ervan met volle teugen. Ook eekhoorntjes zijn van de partij. Op de terugweg doet Finley lekker een dutje op mijn rug. Bart meent een beer te zien als we bijna terug zijn bij de auto. Dit doet de spanning wel even stijgen, maar gelukkig maken we niet nader kennis. Casper en ik zingen luidkeels onze anti-beren liederen.

Na deze wandeling rijden we door naar 'Big 4 icecaves'. Een hele reeks van watervalletjes maken echte ijsgrotten.

Big 4 icecavesBig 4 Inn

Maar we zijn nog iets te vroeg voor dit spektakel. Los van de ijsgrotten, is de wandeling zelf ook de moeite, maar de jongens zijn te moe. We kunnen wel de watervallen zien vanuit de verte en we nemen een kijkje naar het enige element dat er nog is van het hotel Big 4 Inn, nl. de schoorsteen. Dit hotel was een eeuw geleden het vertrekpunt voor vele toeristen om oa deze icecaves te bezoeken.

We rijden verder langs de loop. Er is niet veel verkeer en eMountain Loop Highway scenic Bywayen deel van de loop is een grindweg. Waar de grindweg eindigt, markeert een stoomwolk het begin van de asfaltweg. Eigenlijk waren we na de Big 4 icecaves beter teruggereden naar onze vrienden in Seattle, ipv de loop verder te volgen. De jongens vallen uiteraard in slaap en dit net op het avonduur, rond 17u. Als we tegen 19u bij Jenna en Bernard aankomen, houden we ze nog even wakker. Uiteindelijk gaan ze wel flink slapen (zoals steeds).

TIPS:

-Op onze website (http://www.yourtripto-go.com/topdests/Canada/BritishColumbia/VancouverInternationalAirportCanadaCanadaAirport) kan je aan de hand van een aantal goede links enkele dagen in Vancouver plannen.
-T-mobile is momenteel de enige provider die een prepaid sim-kaart aanbiedt zonder abonnement. Zo kan je terwijl je bijv. aan het rijden bent, handig van internet gebruik maken. Dit werkt op veel plaatsen, maar uiteraard niet overal.

Foto’s