Dag 37: Rijden met jonge kinderen: Flaming Gorge naar Rocky Mountain National Park (29 juli 2013)

25 september 2013 - Rocky Mountain National Park, Colorado, Verenigde Staten

Titelfoto: Alpine Visitor Center

Titelfoto: Alpine Visitor Center. 

Van ‘high desert’ naar alpine toendra een landschap boven de boomgrens. Vandaag is een rit van het ene klimatologische uiterste naar het andere. De spectaculaire “Trail Ridge Road/Beaver Meadow Road” plaatst 3 visitor centers van Rocky Mountain National Park op de kaart. Het Alpine visitor center ligt vlakbij het hoogste punt van het park en het hoogste bereikbare punt met de wagen van Amerika.

Finley is opnieuw gaan slapen en opgestaan met hoge koorts, 39,6°C. In ons medicijnenvoorraadje zit er uiteraard een koortswerend middel. Dat heeft elke keer geholpen, maar Finley heeft dus nog een zetpilletje nodig. Hij heeft gelukkig geen andere symptomen. Het gaat wel al een paar dagen op en af. Tot nu toe doen wat we thuis ook zouden doen, hem de tijd geven om te recupereren. Eigenlijk is dit een ideale dag voor Finley. Er staan geen activiteiten op ons programma en hij kan dus lekker een dagje rusten. Maar omdat we bijna terugvliegen naar België willen we geen risico’s nemen. Bart en ik besluiten om vanavond in Estes Park naar het spoed te gaan om hem toch even te laten onderzoeken.

Bij ons vertrek zijn we zomers gekleed. We bevinden ons immers nog steeds aan de noordelijke rand van het ‘Colorado Plateau’, een stukje ‘high desert’ van Utah. De rit verloopt vlekkeloos. Casper is een flinke kleuter van 5 jaar die zich amuseert met zijn luisterverhalen en prentenboeken. Wij spelen wat autospelletjes en af en toe lees ik voor. Finley slaapt vooral, het is duidelijk dat hij aan het bekomen is. We kunnen dus stevig doorrijden. We volgen de kortste route via Steamboat Springs, Routt National Forest en ‘Trail Ridge Road/Beaver Meadow Road’ en dat is toch nog een dikke 6 uur rijden.

Wanneer we aankomen aan Grand Lake, wordt het duidelijk dat mijn zomerkleedje niet de beste keuze is… Het sneeuwt en overal bedekt een flinke laag sneeuw de huizen. De ranger aan de ‘Grand Entrance ‘ waarschuwt ons voor wintercondities op de baan. Naarmate we hoger komen wordt het weer gelukkig beter. Maar de koude Mountain Pine Beetlehoudt me niet tegen om samen met Casper hier en daar uit te stappen en deze kant van de Rockies te fotograferen. Wat ons opvalt en wat bevestigd wordt door borden met uitleg, zijn de gigantische hoeveelheid bruine naaldbomen. Neen, hier heeft geen bosbrand gewoed. Dit is het resultaat van een minuscuul beestje, de ‘Mountain Pine Beetle’. De krachtige kaken van de larven van deze kever zetten zich in het binnenste van de boom en eten deze van binnenuit levend op. Door de opwarming van de aarde is dit een horrorverhaal op grote schaal dat zich een aantal keren heeft voorgedaan de voorbije 500 jaren. Dit kevertje komt van nature voor in naaldbossen, maar het is alleen een langdurige koude die in de wintermaanden voldoende van de larven van kevers dood, om hun aantallen in te perken. Dit gebeurt nu niet meer en daardoor vinden miljoenen bomen in het westen van de USA hun einde. Eens aangetast door de kever, is een boom niet meer te redden. Dit is iets dat Bart en ik al meer dan 15 jaar zien gebeuren in heel het Westen van Noord-Amerika, en elke keer als we terugkomen is de situatie verergerd. Het enigste wat het parkbeheer kan doen, is de meer toeristische gebieden van het park met insecticiden besproeien en de dode bomen in deze parkgedeelten verwijderen.

Contenental Divide MarkerContinental Divide - Poudre LakeHerten

Prettiger is het om te kijken naar de Continental Divide. In Milner Pass zoekt het water op een hoogte van 3.2793 m (10.759 voet) aan de ene kant zijn weg naar de Atlantische Oceaan en aan de andere kant naar de Stille Oceaan. Wij bewonderen ‘Poudre lake’, startpunt voor de afvloeiing van het water naar de Atlantische Oceaan. Iets verder zien we een mooi hert verscholen tussen de bomen.

Alpine ToendraAlpine Visitor CenterMarmotten

Aan het Alpine Visitor Center moeten we gewoon even stoppen. Onze stop levert ons het junior ranger programma op, zodat Casper zijn laatste badge kan verdienen. Het is koud, maar het uitzicht is onbeschrijfelijk mooi. We bevinden ons boven de boomgrens. Hier zorgen klimatologische omstandigheden voor leven en condities die je ook kan Bighorn sheeptegenkomen in de Poolcirkel. Nog wat verder zien we marmotten spelen in de toendra. Eentje poseert zich op een steen naast de baan. Casper vindt het allemaal geweldig. Finley slaapt rustig verder. Ook de bighorn sheep zijn van de partij. De weg zelf is niet besteed aan mensen met hoogtevrees. We rijden op de kam van de berg met langs beide kanten een afgrond. We dalen verder af naar het Beaver Meadows visitor center. De routeplanner leidt ons vlekkeloos naar de laatste overnachtingsplek van onze reis in Estes Park, het dichtst gelegen stadje aan deze kant van de Rocky Mountains.

Het is leuk voor Casper om te zoeken naar ons vakantiehuisje. Deze keer zitten we weer helemaal in de natuur. Een ietwat ‘ruig’ baantje leidt ons van de hoofdweg. En jawel… ook dit ziet er weer een alleraardigst Amerikaans huisje uit. We kunnen uitpakken. Onze eerste bekommernis is om Finley goed te verzorgen. Hij lijkt op te knappen. De blaren op zijn voetjes vragen extra aandacht, want die wondjes willen niet goed genezen. Daarom hebben we Finley voorlopig geen schoentjes meer aangedaan. Estes Park voldoet aan al onze noden, er is een supermarkt niet te ver weg en ook een ziekenhuis. Daar rijden we nu met zijn allen naartoe. We gaan binnen via de spoed. Ze zijn er heel behulpzaam en vriendelijk. We moeten niet lang wachten. Een grappige verpleegster komt voor wat afleiding zorgen voor Casper en hij slaat aan het tekenen. Ondertussen wordt Finley onderzocht. Hij zou Finley niet zijn, als hij dit niet met grote argusogen ziet gebeuren. De dokter komt er dan ook niet zonder protest vanaf. Maar uiteindelijk blijkt alles dik in orde. Hij heeft zo die typische koorts die een peuter kan hebben, nl. eentje zonder aanwijsbare redenen. Zijn voetjes mag ik verder verzorgen zoals ik bezig was. We krijgen dus een bevestiging van hetgeen we al dachten, maar nu voelen we ons tenminste gerustgesteld. En hoeveel kost dit bezoekje ons… typisch Amerikaans… als we onmiddellijk betalen, krijgen we 20% korting. We zijn 360 dollar armer, maar dit krijgen we grotendeels terugbetaald via onze ziekteverzekering. Uiteraard hadden we op voorhand contact met hen opgenomen, zodat we wisten wat moesten doen. Finley en Casper mogen na het bezoekje allebei een pluchen gevalletje kiezen, een cadeautje van het ziekenhuis. Casper kiest voor Nemo en naast zijn arend heeft hij er weer een nieuw vriendje bij. Van het ziekenhuis vinden we zonder problemen de weg naar een grote supermarkt. Hier kunnen we ons nog eens helemaal laten gaan om de frigo goed te vullen voor deze laatste 3 dagen.

TIPS:

-Alle info over Routt National Forest en Trail Ridge Road/Beaver Meadow Road kan je vinden op onze reiswebsite: http://www.yourtripto-go.com/topdests/USA/Colorado/RouttColoradoUSANationalForest en http://www.yourtripto-go.com/topdests/USA/Colorado/TrailRidgeRoadBeaverMeadowRoadColoradoUSAByways.

Foto’s